Cok aksatiyorum seni cokkkkkk ama ne yapiyim hic birseye yetisemez oldum. Kafamda, zihnimde yapilacak ve halledilecek o kadar cok sey var ki bazen kafayi siyiracak gibi oluyorum. Lara gunumun tamamini isgal ediyor zaten, bunun yanin da bir yandan ev degistirmeye calisiyorum, bir yandan is kurmaya, bir yandan gunluk islerim derken bin parcaya bolune bolune gunu tamamliyorum. Islerimi bosverin simdi cunku cokkk uzun hikaye ben direk hayatimin merkezi Lara'mdan bahsedeyim. Lara dogumdan bu yana duzenli uyku uyuyan bir bebek olmadi. Ama son zamanlarda iyice zivanadan cikti, bir kere ayakta sallanma aliskanligindan vazgeciremedim ne yaptiysam, ettiysem olmadi ve en sonunda pes ettim, kizim sallanmaktan hoslaniyor diyerek vazgecene kadar devam ederim derim. Bu sekilde devam ederken bir de buna geceleri odasinda, yataginda yatmak istememe eklendi. Bizim yanimiza gelmek istiyor ve ortamizda yattigi zaman sabaha kadar deliksiz misil misil uyuyor. Haaa arada uyaniyor "buuu buuu" diyerek su istiyor, ictikten sonra ya gidip babasini opuyor yada beni opuyor yastiga basini koyuyor ve kendiliginden uyuyor. Cok tatli oluyor cokkkk hele ki gece gelip bizi opusu babasinin da benim de icimi eritiyor. Benim kizim isini biliyor vallahi:) Baktim kizim bu sekilde mutlu ve huzurlu buna da tamam dedim. Demek ki tek basina kendini guvende hissetmemeye basladi ve yaninda bizim varligimizi istiyor diye dusundum cunku surekli huy degistiriyorlar. Varsin bizim yanimizda yatsin ne olacak dedim ve ailecek uyur olduk! Haaa bu arada oglen uykularinda da eger yatagina koyarsam yarim saat, ayagimda tutarsam iki bucuk, uc saat kesintisiz uyuyor. Yarim saat uyuyunca yemek bile yiyemedigim icin herseyimi yanima alip ayagimda tutmayi, ayaklarim uyussada kafam dinlendigi ve bilgisayarda islerimi biraz halledecek vakit buldugum icin uyudugu surece ayagimda tutuyorum. Ve tabi ki kizim da oglen uykusunu aldigi icin huzurlu uyaniyor oteki turlu surekli mizmizlaniyor! Son ik haftadir ise nedensiz aglama krizlerimiz gundeme gelmeye basladi. Anlamli, anlamsiz bir cok seye gozunden sular seller akarak, avazi ciktigi kadar bagirarak aglamaya basladi. Bende derin derin nefesler alarak, Lara ya hic bakmayarak, ne yapiyorsam istifimi bozmadan, kizimi kendi haline birakarak, sozlu yada fiziksel hicbir mudahale etmeden birakiyorum. Bazen kisa bir aglayistan sonra oyuna daliyor bazen ise bayagi bir aglama krizine giriyor hatta bugun ayaklarini yere vurmaya basladi!!! Babasi ve teyzesi kucaklarina aldilar da birazcik sakinlesti. Ama butun bu davranislari yaparken sadece bana odaklaniyor ve sadece benim birseyler yapmami istercesine nereye gitsem beni izleyerek ve suratima bakarak agliyor. "Trouble two" denen meret mi dayandi kapimiza nedir. Arastirmalarima gore 18. ayda etkisini gostermeye baslarmis biz yeni 17 olduk. Sakin olun, mudahale etmeyin, kendi kendine sakinlessin diyorlar. Bakalim insallah rahat atlatiriz bu donemi!!! 2 haftadir da aksamlari uyku vakti geldigi zaman 20.00-20.30 gibi hatta kendisi nen nen diye bizi yastigini alip odasina goturuyor olmasina ragmen 1.5-2 saat ayagimda sallar oldum ve hala uyumuyor oluyor. Artik topuklarim agriyor ve cinnet gecirmeye ramak kalmisken 1 aydir bizimle kalan kuzenime devir yapiyorum. Lara avazi ciktigi kadar aglamaya basliyor bir sure sonra sakinlesip uyuyor. Bakalim bunlarda gecicek ve yerini ne alicak:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder