22 Kasım 2010 Pazartesi

Haftasonu

Cumartesi gunu siradan basladi, sabah kizimla uyandik, once onu yatagina koydum ve basucundaki mobile oyuncaklari calistirdim, her sabah sanki ilk defa gormus gibi oluyor kafasinda hareketli donen tavsani, aslani. Heyecan yapiyor elleri ayaklari durmuyor yerinde. Altini degistirdim, gaz ilacini verdim ve turlama operasyonlarimiza basladik. Esim cmt leri yarim gun calisiyor, saat 2 den sonra evde oluyor. Genellikle cmts ogleden sonralari hep birlikte birseyler yapmaya cikariz. Evimize Lara dogadan once tasindigimiz icin araya benim dogumum ve logusalik donemim, ee tabi birde bebege ve uykusuzluga adaptasyon sureci girdiginden evimizin ihtiyaclari ve duzenlemesi hala bitmedi, haftasonlari onlari tamamlamakla ugrasiyoruz. Bu arada bahce katinda oturuyoruz ve genelde bahce katlarini guvenlik acisindan cok iyi bulmam. Oturma odasindayken yatak odasinin penceresini gonul rahatligi ile acamiyorum hirsiz giricek diye. Oturdugumuz bolgede hirsizlik olaylari son zamanlarda cok artmis gerci butun Londra tehlikeli olmaya basladi malesef. Ondan dolayi pencerelere demir parmakliklar yaptirmaya karar verdik ve bu cmts demirci olculeri almaya gelicek. Boyle siradan bir gun geciyordu gene ta ki aksam olup benim sinir katsayilarim sevgili kocamin davranislarindan artmaya baslayincaya kadar. Kizimi uyutmak icin cingene salincaginda sallarken gene "ne olacak bu bizim iliskimizin sonu" seklinde konusmaya basladik ve kocam " ben sana yetemiyorum, hicbir sekilde ihtiyaclarina karsilik veremiyorum, zaten uzun zamandir boyleyiz, ayrilalim" dedi. bende " senin konusmamandan biktim, karsilikli iletisimimiz yok ve bu durum artik beni cok rahatsiz ediyor, sana ne istedigimi soyluyorum ama karsiliginda hicbir sey gormuyorum" dedim ve resmen ayrilma karari aldigimizi birbirimize soylemis olduk. esime isterse evden gidebilecegini soyledim. O da henuz kizinin cok kucuk oldugunu ve kendisinin bir caresine bakicagini soyledi ne kasteddi bilmiyorum ama gorucez. Bu ayrilma sozcuklarinin havalarda ucusmasi bizim icin ilk degil her siddetli kavgada bir kez cikiyor agizdan ama son zamanlarda cok sik olmaya basladi ve sanirim artik icten soylenir bir hal aldi. Belki esim hala evde oldugundan belkide artik gercekten cok sikildim bu iliskiden icim hic acimiyor... yasayip gorucez. Tek dusundugum kizimi nasil bir gelecek bekliyor ve biz ayrilirsak bu onu nasil etkilicek, daha cok kucuk hem anneye hemde babaya ihtiyaci var. Bende ayri anne babanin cocugu olarak buyudum hemde gercek anlamda bir uvey anne elinde. Benim yasadigim cocukluk cok kotuydu zaten ben cocuk olmadim hemen buyumeye basladim hayatin bana gosterdiklerinden...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder