30 Ocak 2011 Pazar

Ilk iki dis gozuktu

Kizimin ilk iki disi gozuktu. Cumartesi gunu gene cok mizmizdi Lara. Zaten kucagimdan inmiyor, herseyi birlikte yapiyoruz, tuvalete bile birlikte gider olduk cunku 2 dk yatagina biraktimmi yada oyuncaklari ile ana kucagina, basliyor aglamaya. Bende hem kiyamadigimdan hemde aglama sesi beni daha cok cileden cikardigindan aliyorum kucagima. Kanguru aldim ki madem kucagimda geziyor hic olmazsa evde islerimi hallediyim, iki elimi rahatca kullaniyim diye ama o da ise yaramadi, Lara'cik onu da sevmedi. Neyse dis konusuna gelince zaten bende uykusuzluk tavan yapmis durumda ama alistim artik geceleri otomatik uyaniyorum. Cuma gecesi Lara ayri bir huzursuzdu. Zaten saat basi kalkiyor ama bu sefer o bir saatlik uyku sirasinda bile kafasini surekli bir saga bir sola ceviriyordu. Tabi o kafasini cevirdikce benim gozler otomatik aciliyor ne oluyor diye. Bu sekilde geceyi sabah ettik. Neyse Lara gene miymiy ne yapsam mutsuz, surati gulmuyor bende ne oluyor diye arastirma icerisindeyim zaten paranoyak oldum normal bir sekilde daralsa felan acaba nesi var moduna geciyorum. Tabi bunda acemi anneligin ve tek basina olup yani yaninda aile buyuklerinden birinin olmamasininda payi var. Dis olayimiz zaten gundemde oldugundan teeting granules veriyordum ama 6. aya kadar dis gormeyi beklemiyordum derken elimi soyle bir dis etlerine surdum bir de ne goriyim bir tanesinin basi cikmis oteki de gozukuyor yuzeye cikti cikicak. Ayy nasil mutlu oldum anlatamam, hemen kucakladim kizimi birlikte disimiz cikti diye dans etmeye basladik. Bu sirada babamizda evdeydi o da hemen geldi yanimiza "hani nerde nerde" diye. Ahhh kuzum ya soyle bir bakinca ne cabuk gecti su 5ay. Ilk basta gaz sancilarin dedik, o bitti cok sukur. Hemen arkasindan dis agrilari, ilk iki disi gorduk cok sukur. Arastirmalarima gore en zoru ilk iki dis ve azi disleriymis umarim bundan sonrasini da yavrumun cani acimadan ve kolay atlatiriz. Eeeee simdi sirada dis bugdayi var, kizima diz bugdayi gunu yapicam. 2 tavsan disi tam ciksin heralde 1 ay sonra yaparim. Planim hem Londra'da hemde Turkiye'ye gittigimde yapmak.

28 Ocak 2011 Cuma

Dunyanin en mutlu annesi (ilk opucuk)

Bugun kendimi dunyanin en mutlu annesi ilan ediyorum. Cunku bugun kizim boynuma sarilip beni opmeye basladi. Abartiyorsun, 5 aylik bebek ne anlar diyebilirsiniz ama ben onu opuyorum ardindan o benim yanagima dudaklarini koyup emer gibi yapiyor. Ben tekrar ayni seyi yapinca, o da tekrarliyor. Acaba banami oyle geliyor yoksa gercekten benim davranislarima karsilik vermeyemi basladi diye ufak bir arastirma yaptim ve hakli oldugumu gordum. Kizim gercekten ben onu opunce karsilik vermeye baslamis:))) Guvendigim ve hep rehber olarak kullandigim kaynakta yazilanlari aynen kopyaliyorum. 

http://www.babycentre.co.uk/baby/development/05mth/
Babies can't express their emotions in the same complex way that adults do. While they do let you know when they're angry, bored, or happy, they can't express love or humour in the first few months, but that's beginning to change. By five months your baby shows a strong attachment to you by raising her arms when she wants to be picked up and crying when you leave the room. She may also give you hugs and kisses. And she's beginning to get the joke -- she'll laugh at funny expressions or positions and try to make you laugh, too. 

Ay allahim ne buyuksun, ne guzel bir duygu bu boyle. 5 ay once daha karnimdaydin, sonra dogdun aradan 5 ay gecti, dun sanki hic buyumucek gibi gelen kizim bugun cok farkli gozukmeye basladi, artik anladim ki davranislarimi kopyalamaya basliyor ve daha iyi algiliyor. bugun gercekten dunyanin en mutlu annesiyim ve insallah butun hayatim boyuncada boyle olurum. Seni cok seviyorum kucuk kurabiyem...
 













25 Ocak 2011 Salı

Azrail'de bir melektir!!!

Bugun Lara ile dolasmaya ciktik ordan Banu'lara gittik, yemege kaldik, keyifli bir aksam gecirdik. Lara biraz huysuzdu. Bunun nedeni bircok sey olabilir, uykusunu alamadi, disi agriyor, gazi var vs vs. Neyse aksam eve donduk bizimki esimin kucaginda viziklanip duruyor, bende hazir esim evdeyken gercekten benim icin artik luks olan tuvalette rahatca vakit gecirmeye calisiyordum ama yok Lara hanimin inadi tuttumu ne yapsan nafile.
Derken esim Lara'ya "kimden aldin bu keci inadini"diye bir cumle kurdu. Bende tuvaletten cikinca kendisine "kimden olucak tabiki senden" dedim.
E. Benmiyim inatci olan, sende de keci inadi var kizinda da.
B. Asil inatci hatta domuz inadi olan sensin, ben melek gibiyimdir bir tek kanatlarim eksik.
E. Evet ya ne melek, Azrail de bir melek...
Gulmekten oldum, ne diyim, haksiz degil...

24 Ocak 2011 Pazartesi

Lara cildirdi:)))

Bugun ne oldu bilmiyorum ama bizim ufaklik birden bire evde cigliklar atan bir cadiya donustu. Ciglik ama nasil bir ciglik, agzim acik bir yandan da kahkahalar atarak bu ses bu ufacik seyden mi cikiyor diye bakiyorum. Aksam babamiz geldi ve o da inanamadi. Ne oldu birgun icinde bu kiza diyor. Ana kucagina koyuyorum bagiriyor, dolasiyorum bagiriyor, birde suratini burusturup elleri ilede yuzumu yolmaya calisiyor, hele birde saclarimi yakalarsa degmeyin keyfine. Surekli ilgi istiyor yani tabiki bebek bu baska ne isteyecek ama soyle yaninda oturiyim, oyuncaklarini veriyim birlikte guzelce oturalim Lara'da oyuncaklarini agzina alsin, aaaaaaaaoooo diye sesler cikarsin ama yok, bizimki surekli dolasmak istiyor, bende derman kalmiyor hatun duvardaki, masadaki nesnelere bakip odaklaniyor. Surekli benden birsey duymak istiyor, bende cok cenesi dusuk biri degilimdir butun gun Lara ile cene caliyorum artik sacmalamaya bile basladim, ne konusacagimi sasirdim cunku. Birde sarki soyleyip karsisinda gobek atmamdan keyif aliyor, guluyor yaaa karsisinda oynayinca, nasil bir bebek bu anlamadim gitti. Allahim ne hallere dustum resmen sebek ve gocek modundayim. Aslinda kilolarima da iyi geliyor ama bende de derman kalmiyor hergun harpten cikmis gibiyim. Kucuk hanima dogmadan once muzikli ve kendiliginden sallanan ana kucaklarindan almistik, resmen alirken benim bebek olup icinde keyif yapasim gelmisti ama gel gor ki ufaklik suratina bile bakmiyor bu aletin. Maksimum icinde durma suresi 10dk. Lara uyuduktan sonra da zaten 2 saat uyursa sansliyim, yoksa yarim saat 45dk. yemek yiyorum, elime icecegime aliyorum biraz kafami dinliyim diyorum ama bir bakiyorum icerden viyaklama sesleri gelmeye basliyor. Evi desen salmis durumdayim, Lara'nin odasi bir yigin utulenmeyi bekleyen camasirla dolu. Bu arada geceleri saat basi kalktigi icin ve kafamda acaba bu cocuk doymuyormu diye tilkiler dolastigindan, kayinvalidemin aksamlari yatmadan once mama ver lafindan bikkinti geldiginden 2 gun once gidip 4 ay ve ustu bebekler icin pirinc unu mamasi aldim ve aksamlari yedirmeye basladim. Ama cok birsey degismedi, yani anlasilan o ki, bizimki uyaniyor ve uykuya gecmek icin beni emzik niyetine kullaniyor. Gecen kilo kontrolune gotrudugumde saglik gorevlisi Lara'nin 4. aydan itibaren geceleri kalkmadan uyumaya baslamasi gerektigini soyledi. eger kalkarsa meme vermeyin dedi. tabi soylemesi kolay, meme vermeyip ne yapicam, istiyor cocuk, yastigi iki ucundan salliyorum onu da istemiyor, memeyi aldimi, gozler kapaniyor, istiyor ki sabaha kadar boyle yatalim. Bu annelik ne zor ismis. Sunu anladim ki annelik akil isi degil, gonul isi! Haaa bu arada kocam ikinciyi yapalim demeye basladi.  Ya dedim hastamisin, senle ben degilmiydik ayriligin esiginden donen, o kadar sorun yasayan. Bir de zaten sorunlarimizin hepsini halletmiste degiliz, ustunu kapattik gidiyoruz oyle. Adamla munasebetimiz bile yok 2. cocuk derdine dustu. neymis birlikte buyurlermis, sanki kendi bakiyor. Bir tanesi ile bas ettik bitti sira ikinciye geldi. Kizimin bir kardesi olsun tabiki isterim. kardes sevgisini yasasin, payalasmayi ogrensin. Ben abimi cok seviyorum ve her basim sikistiginda ilk aradigim insandir, ne kadar yanimda olmasa da varligi yeter bana yada telefonda bir sesini duymak. Ama 2. bebek icin hazir degilim henuz, hele de bu gurbet elde tek basima iken hic degilim. Herseyin hayirlisi. Simdilik nasip kismet diyelim...

20 Ocak 2011 Perşembe

Yatir kaldir, ferber fiyaskosu

Beceremedim. Daha dogrusu yuregim devam etmeye el vermedi. 2. gun iyi gidiyor gibiydik ama aksam yatagina yatirdigimda gene aglamaya basladi, benim de yuregim bir onceki gece oldugu gibi minik yavrumu aglatmaya razi olmadi. Aldim kucagima, evde guzelce dolastik, sonra sallaya sallaya uyuttum. Gece kac defa kalktim saymayi biraktim artik. Zaten gecenin cogunu Lara kolumda bir yandan emip bir yandan uyur pozisyonda, bende sirtimi yataga ve basimi yastiga dayamis sekilde iki buklum uyuyorum. Ne yapalim eger Tracy Hogg'un deyimiyle benimki yanlis ebebeyinlik ise ben kizimi aglatamayarak ve hatta bir onceki gece 1.5 saat aglattigi icin sucluluk duyan ve bu yanlis yolda ilerleyen bir ebebeyn olmaya devam edicem gibi gozukuyor.

16 Ocak 2011 Pazar

Yatir kaldir, ferber 2.gun

Bugun uyku egitiminde 2. gunumuz. gece nerden baksan 4 kez felan kalkti, Bu aydaki bir bebek icin gene fazla ama ben yarim saatlik aralara yeglerim bunu. sabah 9 gibi uyandik, 12 deki oglen uykusuna memede daldi. 1.5 saat uyudu, sonra disari ciktik, 2. uykusunu bebek arabasinda yapti, saat 17.00 gibi uyandi. Bu uykusuda yaklasik 1 saat felan surdu. Eve geldik, yemekti, Lara ile oynamakti derken saat 20.00 de banyo yaptirdik, 20.30 da odamiza gectik. Ilk odamiza gecip, isiklari kisip, muzigi acinca anladi ne yapicagimizi sanirim. Bir bana bakti bir yataga bakti sonra emzirmeye basladim derken bizimki uyudu. Ben icimden bu aksam deneme yapamicaz sanirim derken tabiki bir taraftan da aglamadan uyudugu icin sevinirken bizimki yarin saat sonra uyandi. yanina gittim, altini kirletmis degistirdim, sonra yatirdim yataga, poposunu pispislamaya basladim, once miz mizlandi sonra bak bende buradayim hadi uyuyalim dedim, bende yataginin kenarindaki tahtaya kafami koyup gozlerimi kapadim, mizildanmayi kesti, gozler dusmeye basladi, sonra pispislamayi kestim oylece yaninda kaldim, bana bakti, gozlerini kapadi, gene acti ve bana bakti, sonra daldi. Allahim oldumu ne. Ayy birsey demek istemiyorum hatta sunu yazarken bile kendimin bile nazari degecek diye odum kopuyor. Umarim bu kadar kisa surede uyku olayini halletmisizdir.

15 Ocak 2011 Cumartesi

Biraz yatir kaldir biraz ferber 1.gun

Lara 3 haftadir zivanadan cikmisti. Saat 20.00 gibi yatmaya goturuyor, yastiga yatiriyor iki ucundan ninni soyleyerek salliyordum. Bir iki mirin kirin ediyor sonra uyuyordu. Ilk iki hafta gece yarisi 24.00 gibi uyanmayi adet edindi, emziriyorum uyumuyor, cingene salincaginda salliyoruz uyudu diye yerine goturup yatiriyoruz, bir anda cin kesiliyor, eller kollar basliyor oynamaya. Cingene salincagida belli bir saatten sonra artik cekilmiyor, kollari kopuyor insanin, bizim bicirikta hafif degil artik! Neyse baktik uyumuyor, ben ve Lara hanim gece 3'lere kadar oturmaya basladik. Ama bir baktim bu olay hergun tekrarlamaya basladi, bende uykusuzluk tavan yapmis durumdayken, bizim ufaklik yeni bir adet daha cikardi, son bir haftadir geceleri her saat basi uyanip meme istemeye basladi. memede uyuyor, yerine koyuyorum, aradan bir saat geciyor aglayarak gene uyaniyor, gene memeye dayiyorum susuyor ve uyuyor ve gene ayni seyler. Dun aksam bu durumu yarimsar saatlik araliklara dusurdu. Emzik veriyorum onuda almiyor sipa, oguruyor, yada keyfine gore birazcik emiyor sonra pat diye atiyor.  Bu sabah saat 6'da artik canima tak etti. biraktim bunu yataga, cektim yorgani basima, kulaklarimida tikadim, basladim aglamaya sinirden. Kizim agliyor ben agliyorum. Lara'nin aglamasina uyanan esim, ne oluyor diye geldi odamiza, bende "artik dayanamiyorum, emzik etti mememi, geceleri uyutmuyor, birak aglaya aglaya uyusun" dedim. Esim Lara'yi kucagina aldi evin icinde dolastirip sakinlestirdi, ondan sonra gene memeye dayadik ve uyudu. Bu sekilde sabah 9 oldu. Ben gram uyku uyuyamadim, birde ogleden sonra arkadaslarim gelicek, hazirlik yapmam gerekiyor. Lara'ninda uykusunu duzgun alamadigindan emindim. Sabah kalkarkende bu boyle gitmez, Tracy Hogg'un yontemini bu aksam uygulamaya baslicam diye kalktim yataktan. Lara'dada bir huysuzluk, cunku saglikli bir sekilde uykusunu alamiyor. Bu aralara Tracy Hogg'un the baby whisperer solves all your problem kitabini okuyorum, her ne kadar rutin ve uyuma yontemlerinden bahsetsede, bu zamana kadar Lara'ya bu yontemleri hic uygulama geregi duymadim. Oncelikle kizimi aglatmaya kiyamiyordum, ikincisi uykusu geldigi zaman yastikla sallayarakta olsa uyutuyordum ve daha yontem denemek icin erken oldugunu dusunuyordum. Ama evdeki hesap carsiya uymadi, birde butun bu uykusuzluk seneryolarinin ustune, sali gunu tartmaya goturdugum kizimin bu ay sadece 200gr aldigini gorunce iyice sinirlerim bozuldu. Saglik gorevlisi kilo cizelgesinde dusus oldugunu gorunce Lara'nin bu ay icinde hastalanip hastalanmadigini sordu, Lara bu ay bronsiolit gecirdi, birde ustune dis cikarma sancilari, ikisinde de istah kaybi, ustune birde ishal birde bunlari tamamlayici uyku bozuklugu eklenince kilo alimimiz sekteye ugradi. Bu aksam butun kararliligimi takinarak saat 20.30'da Lara'yi emzirdim, allahtan memede uyumadi. saat 8.55 de odasina gectik, isigi kistim, klasik muzik kutusunu calistirdim, optum kokladim, seni seviyorum canim kizim dedim ve basladik cumbuse. Dakka bir gol bir bizimki basladi hemen kopru kurmaya, ayaklari pat pat vurup al beni demeye. Ben basini oksayip hadi eee eee yapicaz demeye basladim. Bizimki gene miz miz ve birden kopardi hengameyi, basladi avaz avaz aglamaya, eee tabi aliskin degil bu kadar miziklanmaya, annesi iki gik desin hemen alirdi kucagina, bu kadar bekletmez idi. Birden ne oluyor, neden almiyorsun beni diye bir bakis takindi gozlerini bana dikerek. Sonra baktim gercekten agliyor, aldim kucagima iki pispisladim hemen geri yatirdim. Baktim daha kotu aglamaya basladi, resmen demin bu kadar agladim aldi, geri birakti. simdi daha fazla agliyim, alsin geri birakmasin der gibi. Icim sizlamaya basladi, yuregim acimaya, ama yolundan donenin kasigi kirilsin seklinde inat ettim. En basta Lara'nin iyiligi icin, cunku kilo dususu cok sinirimi bozdu arti bebekler gece uykusunda kilo aliyorlar. Simdi pes edersem yarin daha kotu olucak ve daha cok aglicak diyorum hep icimden. Bu arad a Lara'yi kucagima almayi biraktim, avazi ciktigi kadar agliyor, kipkirmizi oldu, icin icin agliyor, yani basina oturdum, emzigini veriyorum, sirf sinirden aliyor iki emiyor sonra gene basliyor aglamaya, birde dikti gozlerini gozlerime. baktim dayanamicam ciktim odadan, salona gectim, bu sefer esim girdi iceri, onu gorunce aglama sesi daha artti, sanirim annem beni almadi sen beni al haykirislariydi. isin ozeti; odaya gir cik, gir cik, basini oksa, memeyi agzina tika, sarki, ninni soyle, bilgisayardan sarki dinlet derken 1saat 20 dk gecti ve en sonunda ic ceke ceke uyudu. O uyudu ben savastan cikmis gibi koltuga yigildim. Omuz ve boyun kaslarim oyle bir gerilmis ki anlatamam. Sonuc itibari ile eger dedikleri gibi en kotusu 1. gun ise oyle yada boyle atlattik, umarim etkili olur ve bundan sonraki denemelerimiz daha az aglamali gecip en kisa zamanda guzel bir uyku duzeni oturttururuz!!!

14 Ocak 2011 Cuma

Lara gene buyuk bir yol kathetti!!!

Bugunu buraya not almaliyim, cunkuuu guzeller guzeli kizim yattigi yerden kafasini kaldirmaya basladi. ben yatiriyorum, o beni kaldir diye hem kafayi kaldiriyor hemde iggggggggg diye ses cikariyorum. yerim seni kucuk tirtil. Haaaa birde gectigimiz pazar gunu yuzukoyun yatirdigimda (ki bundan nefret ediyor, bilmiyorum nasil emeklicez) kendiliginden yuzustu dondu:) Insan inanamiyor, minicik bir insan yavrusunun zamanla bu hareketleri yapabilmeye baslamasi, Allahim sen nelere kadirsin, gercekten minik mucize bu!!!

6 Ocak 2011 Perşembe

Kocamin kafasina 2011 dustu:)

2011'e girdigimizin ertesi gunu kocam bir melege donustu. O okuz adam gitti, yerine halimi hatirimi soran, eve gelince hatta durduk yere gelip beni yanagimdan open, sohbet etmeye calisan bir adam geldi. Acaba gece yarisi santa bizim eve ugradi da eski kocami alip yerine yenisinimi birakti! Birde bana yilbasi hediyesi almis, uzun zamandir istedigim laptopu bana hediye olarak almis. Tabi ben inatci boga yukselenli dengesiz bir terazi kadini olarak, burnum dusse yerden almam tavirlarindayim hala. Bir yandan da kendi kendime bak birseyleri duzeltmeye calisiyor sende inat etme diyorum. Ama iste huyum kurusun ben her zaman sorunu cozmek taraftariyim, benim kocam da aman konusmayalim, kapatalim ustunu gitsin modunda. Neyse uzatmicam, yeni bir yilla beraber, yeniden deneyelim bakalim... Bu arada nisan da Turkiye yolcusuyum, ohhh 1.5 ay tadini cikaricam. Biraz Mersin biraz Ankara'da olucam. eger babam Ankara'ya gelmeyi kabul eder ise ben oradayken, Mersin'e hic ugramicam, zaten Lara ile ilk ucak yolculugum olucak, eminim bir elimde o bir elimde bavullar Cevat Kelle seklinde seyahat edicem. Bizim bey'e ilk soyledigimde 1-1.5 ayligina Turkiye'ye gitmek istedigimi bana donup eger donucekseniz gidin dedi. Onu da burada tek birakmak hic hosuma gitmiyor ama biraz gidip soluklanmakta istiyorum. Zaten 1 sene oldu gitmeyeli, burnumda tutuyor hersey. Tunali hilmi de yurumeyi cok ozledim, o bahar kokusu esliginde, Mersin'in deniz kokusuda burnumda tutuyor. Bu arada esimi Turkiye'ye donmek icin islemeye basladim alttan alttan, su anda sadece dinliyor, pek bir yorum yapmiyor ama bu da birsey, dusunuyor demektir! Hakkimizda hayirlisi olsun diyelim ve bekleyip gorelim.

2 Ocak 2011 Pazar

Ne Yilbasi Ama...

Gercekten farkli bir yilbasi oldu bizim icin. Eskiden yani bundan bir yil oncesine kadar, cocuklu bir aile olmadan once yilbasi programlarina 1 ay onceden baslardik. Aman yilbasi geliyor, illaki ozel birsey olmali, yeni yila nasil girersek butun yilimiz oyle gecer diye bir kistasimiz yoktu gerci. Yilbasi aksami bir eglence yerine, bara gitmeyide universiteden sonra birakmistik zaten. Bizim yaptigimiz hos vakit gecirdigimiz insanlarla bir evde toplanip, damak tadimiza gore guzel bir sofra kurmakti,  Ankara da otururken, evimizin terasi vardi, esim  mangalci basi olarak butun herkesi beslerdi, akabinde sabahlara kadar suren savas taktikleri ile dolu risk oyununa gecilir, zaman kalirsa tabu ile eglenceli bir son yapilirdi!!! Ingiltere'ye geldigimizde de buna benzer kutlamalara devam ettik ama  bu sene bundan eser kalmadi. Aslinda birkac kisi bize gelmek istediler ama benim esime komutum "inan hicbirsey hazirlicak durumda degilim, eger bizde toplanilacaksa disardan birseyler soyleriz, muhabbet felan ederiz" seklindeydi. Arti birde bizde kalmak felan istenir ise kimseyi agirlicak durumda degildim. Benim icin yatili misafir, pisirilmesi gereken yemekler, kirli carsaflar ve temizlenmesi gereken bir ev olarak geliyor. Ozellikle bu aralar kendi arkami bile zor toplarken hatta toplayamaz artik salmisken, kimseyi istemez oluyorum evimde. Kotu birseymi bu? ama ne yapiyim gercekten kendimi bedenen cok yorgun hissediyorum. Sonuc itibari ile bir program olmayinca bize kimse gelmeye yanasmadi. Benimde yilbasi icin planim, ki benim icin super bir plandi, Lara'yi aksam 8 gibi yatirip, basit bir yemek yiyip, emzirmeme ragmen bir gecelik kendime torpil gecip 1 bardak kirmizi sarap icmek, dogumdan beri yapmayi ozledigim seylerden biri olan, koltuga yayilip, patlamis misirla birlikte, zirt pirt aglama sesi ile bolunmeyecek, beni keyiflendiricek bir film izlemek olacakti kiiii, butun bunlar hayal oldu. Hic dusunemeyecegim bir sekilde yilbasina girmek zorunda kaldik. Hasatanede!!! Saat tam 00.00 i gosterirken ben hastane danismasinda kizimin kaydini yaptiriyordum. Soyle ki, minik kurabiyem 3-4 gundur bayagi bir huysuzdu. Son iki gunde ise bu huysuzluklar ayyuka ulasmisti. Bir gun oncesinde de butun gece agladi. Yavrucak uykusuzluktan kiriliyor, uykuya daliyor, yarim saat bilemedin bir saat sonra aglayarak uyaniyor, sakinlestirmek 15-20 dk suruyordu. Uyanip kucagima aldigimda kendisini arkaya dogru itiyor, sirtini ovdugumda alttan gazini cikariyordu. Tabi benim ilk aklima gelen, korkulu ruyam "kolik" sancilarinin geri donusuydu. Surekli "ama ben degisik birsey yemedim, ne dokundu bu cocuga" diye kafayi siyirmak uzere olan bir durumdaydim. Bu arada bebem beslenmeyide reddediyordu. Boyle bir gece ve gun gecirdikten ve ben gaz sancisi diye dusundugum bu agrilari hafifiletmek icin yapmadigim sey kalmadiktan sonra ve Lara hala duzulmeyince, bizim anlamadigimiz bir durummu var acaba diye yilbasi aksami hastanenin yolunu tuttuk. Dedigim gibi danismaya vardigimizda yilbasina girmistik:) Allahtan onemli birsey yokmus cok sukur, bizim ufaklik dis cikarma evresine girmis ve butun huysuzlugu bundanmis. Ben once biraz sasirdim cunku Lara henuz 4 ay 1 haftalik ama bazi bebekler bu evreye daha erken basliyorlarmis. Doktor direk paracetemol verdi ve bizim 4 gundur huysuzlanan yavrucuk melek oldu. Tabiki hastanede doktoru beklemek suresi felan derken eve dondugumuzde saat sabahin 3'u idi. Bende esime "allahtan bize kimse gelmemis, yoksa milletin gecesi rezil olucakti" dedim. Sonuc itibari ile 2011'i hastanede karsiladik, simdi bizim bu yilimiz hep hastanedemi gecicek? allah korusun!!!